• کوچک شدن دنیا در چشم نمازگزار. حرکت دست ها در هنگام ادای تکبیره الاحرام رمزی است از بی اعتنایی به دنیا وتوجه کامل به معانی ارزشمند الاهی.اما این اشاره در صورتی به یک حالت واقعی در قلب می رسد که فرد نمازگزار در طول زندگی خود یا لااقل از لحظاتی فبل از نماز موقعیت خود را به عنوان یک انسان در دار دنیا و رونده به سوی مرگ و دار عقبی در نظر بیاورد وسبک وسنگین کند که از دنیا چه باقی می ماند وانسان بالاخره با چه وکجا سر وکار دارد ونفع حقیقی وماندگار انسان در چیست.ملکه شدن احساس رهایی از دنیا ودلبستگی به ماندگاری های ارزشمند فرامادی او را عاشق نماز می سازد نمازی که در آن ذهن نمازگزار تنها به مهمترین ها می اندیشد.
پستها
